U protivprovalnim sistemima alarmnim zonama nazivamo područja štićena jednim detektorom ili jednom grupom protivprovalnih alarmnih detektora (javljača) koji su centralnom uređaju prijavljeni kao jedna jedinstvena cjelina i kao cjelina su parametrirani te tako i obavljaju svoj zadatak u protivprovalnom alarmnom sistemu. Detektori zaista i predstavljaju logičnu cjelinu štićenog objekta, a u pravilu omogućavaju brzu i laganu detekciju područja (zone) štićenog objekta na kojem se aktivirao alarm (stanje povrede protivprovalnog detektora). Broj zona u pojedinom sistemu protivprovale može se kretati od 1 pa do nekoliko hiljada. Npr. kućni sistemi obično se baziraju na sistemima između 3 i 12 zona, dok veći sistemi tipa trgovačkih centara ili velikih kancelarijskih zgrada mogu imati i po 1500-2000 zona.

Ne. Moderni bežični sistemi jednako su sigurni kao i žični jer imaju programirane procedure i algoritme koji ih čine otpornim na smetnje. Uz to, imaju ugrađenu odličnu samodijagnostiku te su potpuno sigurni za upotrebu.

Naravno. Svaki ozbiljniji sistem ima mogućnost priključka vatrodojavnih detektora, detektora vlage ili poplave, detektora plina ili ugljen monoksida. Svi ovi detektori štite korisnika sistema od neke vrste ugroženosti te na taj način potpuno sprečavaju neželjene situacije. U najgorem slučaju uveliko ograničavaju štetu.

CDS (centralni dojavni servis ili centralna dojavna služba) je servis koji umjesto vas prima signale od strane vašeg alarmnog sistema te na njih po potrebi reaguje. Npr. ako CDS primi signal da je u toku pokušaj provale u vašu trgovinu djelatnost CDS-a odmah će na lice mjesta uputiti interventnu ekipu.